ارتباط دانشگاه و صنعت در باتلاق بی اعتمادی

ساز ایرانی/خراسان رضوی سال هاست که حرف و حدیث هایی برای ارتباط بیشتر دو بخش صنعت و دانشگاه با یکدیگر مطرح است و اگرچه دانشگاه های ما به لحاظ رشد علمی و کیفیت آموزشی جایگاه خوبی را یافته اند و می توانند موتور محرک صنعت باشند؛ اما ارتباط این دو ساختار با چالش های جدی روبه رو است و آن ها نتوانسته اند ارتباطی پویا با یکدیگر داشته باشند.

مسایلی چون بی اعتمادی صنعت برای سرمایه گذاری در دانشگاه و نبود نهادهایی که این دو ساختار را پیوند دهد از جمله چالش های پیش روی این دو نهاد است. در واقع باید گفت مشکل ارتباط دانشگاه و صنعت نهادینه شده و بی اعتمادی صنعت به دانشگاه از بی نتیجه ماندن طرح های پژوهشی دلیل وجود این مشکل باشد.

واقعیت این است دیوار بی اعتمادی بین دانشگاه و صنعت بسیار بلند است و برای اعتمادسازی برای ایجاد ارتباط بین این دو، برآورده کردن نیازها یک امر ضروری است.

غفلت صنعت از دانشگاه

هرچند ایده های فراوانی بین دانش آموختگان، دانشجویان و اساتید دانشگاهی وجود دارد، اما از آن جایی که تعامل کافی بین صنعت و دانشگاه وجود ندارد این ایده ها سرگردان هستند و تاکنون نتیجه مثبت و موثری در توسعه اقتصادی این منطقه نداشته اند حال آنکه با پیوند این دو بخش می توان مسیر توسعه را هموارتر کرد.

در همین رابطه یکی از مسیولان شهرک صنعتی جنوب خراسان رضوی در گفت و گو با ساز ایرانی با بیان اینکه تاکنون هیچ نمونه عینی از رابطه بین واحدهای صنعتی با دانشگاه دیده نشده است، بر انجام پژوهش از سوی دانشگاهیان در واحدهای صنعتی تاکید کرد و افزود: حلقه مفقوده بین علم و صنعت باید جایگاه خود را پیدا کند.

مهدی امینی با اشاره به اینکه واحدهای صنعتی دچار روزمرگی شده اند به طوری که تلاش برای رفع مشکلات اداری موجب شده از هدف اصلی خود دور شوند، بیان کرد: دانشگاهیان برای رفع مشکلات صنعتگران منطقه باید تلاش و کمک کنند.

وی با اعلام اینکه صنعتگران از پتانسیل های دانشگاه غفلت کرده اند، راه اندازی خانه صنعت، معدن را در شهرستان های دارای ظرفیت برای رفع مشکلات صنعتگران ضروری دانست و اظهار کرد: اگر خانه صنعت و معدن راه اندازی شود خواهد توانست از دغدغه های آنان دفاع کند.

امینی با بیان اینکه در این سال ها دانشگاهیان نتوانسته اند توانایی خود را برای صنعتگران به اثبات برسانند، گفت: هر دلیلی می تواند منجر به عدم ارتباط صنعت با دانشگاه شود و برای حل این مشکل انجام برنامه هایی بین دانشگاه و صنعت تنها راه حل است.

تولیدکنندگان ما را قبول ندارند

در ادامه یکی از تولیدکنندگان دستگاه های صنعتی در گفت و گویی با بیان اینکه تولیدکنندگان ما را قبول نداشته و همچنان بی اعتماد هستند، افزود: متاسفانه صنعتگران و تولیدکنندگان شهرستان غریبه پرست هستند.

حسین صنعتگر با بیان اینکه تمامی تولیدکنندگان شهرستان به جای اینکه از توانایی متخصصان داخل شهرستان استفاده کنند به دنبال افرادی از دیگر شهرستان ها هستند، افزود: افرادی که از دیگر شهرها می آیند مدیران صنایع مجبور هستند مکانی برای استراحت و غذا را تامین کرده و چندین برابر هزینه کنند در صورتی که از تخصص کافی برخوردار نیستند اما اگر کسی در خود همان شهر باشد برایشان بی ارزش است.

وی با اشاره به اینکه تولیدکنندگان ما را قبول ندارند، عنوان کرد: باید پل ارتباطی بین صنعت و دانشگاه باشد تا نیازها را شناسایی و به ما اعلام کنند.

این تولیدکننده دستگاه های صنعتی با بیان اینکه چندین سال است که در مشهد کار کرده و برخی دستگاه های روسی را بازسازی کرده ام، افزود: چون لهجه مشهدی دارم در شهرها کار به من می دهند ولی وقتی می فهمند اهل همین منطقه هستم رغبتی به ادامه کار با من را ندارند.

رفع مشکلات با کمک جامعه دانشگاهی

در ادامه رییس مرکز نوآوری جنوب خراسان رضوی به ساز ایرانی گفت: صنایع، کارخانه ها و شرکت های منطقه مشکلات بسیاری دارند که بدون شک این مشکلات را جامعه دانشگاهی، آکادمیک و علمی می تواند مرتفع کند.

مجید عاقل با اشاره به اینکه جامعه دانشگاهی در راستای تحقیق و پژوهش و رفع مشکلات صنعتگران باید وارد عمل شوند، افزود: به رغم توانایی هایی که دانشگاهیان دارند اما تاکنون نادیده گرفته شده است.

وی با اعلام اینکه دانشگاهیان توان رفع مشکلات صنعتگران را در بخش های مختلف دارند، گفت: تولیدکنندگان برای به روز شدن و استفاده بهتر از دنیای مجازی برای معرفی محصولات خود می توانند از بخش دانشگاهی که حرف های بسیاری دارند استفاده کنند.

عاقل با بیان اینکه هرچند صنایع دغدغه بازاریابی در داخل و خارج از کشور را دارند ولی حاضر به استفاده از توانمندی های دانشگاهیان نیستند، افزود: ارتباط صنعت و دانشگاه باید تقویت شود.

مدیر یکی از صنایع در ادامه با بیان اینکه دانشجویان در عرصه عمل از توانایی لازم برخوردار نیستند، بیان کرد: نمی شود به دانشگاهیان اعتماد کرد.

علی مسکینی با اشاره به اینکه دانشگاهیان باید توقع خود را کم کنند، صنعت را مکانی برای آزمون و خطا ندانست و افزود: من نمی توانم سرمایه خود را هدر بدهم که دانشجو می خواهد در کارخانه من کاری یاد بگیرد.

وی با اعلام اینکه با این وضع صنعت و موقعیت بدی که داریم حتی برای یک خطا باید تاوان سنگینی بدهیم، عنوان کرد: باید از نیروهایی استفاده کنیم که برای آموزش شان بهای کمتری پرداخت کنیم.

مسکینی با بیان اینکه هر نیرویی دانشگاهی که استخدام می کنیم مدت ها زمان می برد تا خبره شود اما پس از مدتی چون تعهد ندارد از مجموعه بیرون می رود و حاضر به ادامه همکاری نیست، بیان کرد: مقصر اصلی دانشگاه است که نتوانسته دانشجویان را در عرصه عمل به خوبی تربیت کند.

وی با اشاره به اینکه تولیدکنندگان و صنعتگران به دنبال دانشجویانی خلاق و مبتکر هستند، افزود: به دلیل نبود نیروهای متخصص با مشکلات بسیاری مواجه هستیم.

این فعال حوزه صنعت گفت: ما نیازمند دانشجویان با تجربه در عرصه عمل هستیم در غیر این صورت چندین مدرک دانشگاهی هم داشته باشند بی فایده است.

وی با اشاره به اینکه اگر مجبور هستیم از کشورهای خارج ماشین آلات مورد نیاز را خریداری کنیم چون نیروهای داخلی توان ساخت دستگاه هایی باکیفیت مطلوب را ندارند، اظهار کرد: متاسفانه در برخی شهرها حتی یک برق کش صنعتی حرفه ای نداریم.

مسکینی با تاکید بر اینکه هر لحظه غفلت ما را با مشکلات بسیاری مواجه می کند، گفت: تولیدکنندگان نیازمند نیروهای با تجربه و باسواد هستند.

وی با بیان اینکه مشکلات اداری آن قدر زیاد است که نمی گذارند از ظرفیت های دانشگاهیان استفاده کنیم، بیان کرد: دانشجویان و پژوهشگران باید پیگیر ارتباط با صنعتگران باشند ما وقت رفتن به دنبالشان را نداریم.

دانشگاهیان نقاط ضعف و قوت را شناسایی کنند

در همین رابطه یکی از فعالان انجمن مدیران صنایع در جنوب خراسان رضوی در گفت و گو با ساز ایرانی با بیان اینکه دانشگاهیان باید بازوان اصلی تولیدکنندگان باشند، افزود: در بسیاری از شهرها هنوز نتوانسته ایم از توان و ظرفیت های دانشگاه ها استفاده کنیم.

رحمت فیروزی با اشاره به اینکه باید ارتباط بین صنعت و دانشگاه فراهم شود، بر شناسایی نقاط ضعف و قوت واحدهای صنعتی از سوی دانشگاهیان تاکید کرد و گفت: اگر دانشجویان از توانایی بالایی برخوردار باشند بدون شک بخش صنعت آمادگی پرداخت هرگونه هزینه را در خصوص همکاری دارد و در این باره تعهد می دهد.

وی با تاکید بر اینکه باید در دانشگاه ها تیم های تخصصی تشکیل و بر اساس مشکلات ورود کنند، اظهار کرد: متاسفانه برخی دانشجویان هیچ کاری بلد نیستند و خسارتشان بیشتر است.

 فیروزی با بیان اینکه عده ای فقط می خواهند پشت میز بنشینند و حاضر نیستند وارد کارخانه شوند، گفت: برخی دانشجویان فقط ادعا دارند که می توانند مشکلات صنعتگران را رفع کنند.

وی بیان کرد: تا وقتی دانشجویان در عرصه عمل لباس کار به تن نکنند و بخواهد با کت و شلوار در داخل کارخانه راه رفته و کس دیگری برایشان درب را باز و بسته کند به درد صنعتگران و تولیدکنندگان نمی خورند.

ارتباط دانشگاه و صنعت سال هاست که در جامعه ایران مطرح شده، اما واقعیت این است که این ارتباط تاکنون به درستی شکل گرفته است و هنوز فاصله قابل توجهی بین پتانسیل علمی کشور و نیازهای صنعت وجود دارد.

 قطعاً صنعت بدون دانشگاه و دانشگاه بدون صنعت به جایی نخواهد رسید هر یک برای پیشرفت خود به پیشرفت دیگری نیازمند است؛ بنابراین یکی از وظایف اصلی صنعت کمک به پیشرفت دانشگاه و یکی از وظایف اصلی دانشگاه کمک به توسعه صنعت بوده و این حلقه مفقوده همواره از نگاه قانون گذاران مغفول مانده و توجه کافی به آن نشده است.

پایان خبر ساز ایرانی