خلاصه کتاب روایت و کنش جمعی (فردریک دبلیو میر): چگونه داستان ها محرک کنش های بزرگ می شوند؟

آیا به این فکر کرده اید که انسان ها چگونه برای منافع مشترک گرد هم می آیند و رهبران سیاسی و اجتماعی چرا برای برانگیختن کنش جمعی به قصه ها پناه می برند؟ فردریک دبلیو میر در کتاب روایت و کنش جمعی با ظرافتی مثال زدنی به این پرسش ها پاسخ می دهد و نشان می دهد روایت ها چگونه هویت ها را شکل داده و کنش های جمعی را هدایت می کنند.

این کتاب، اثری پیشگام در فهم ارتباط عمیق بین داستان و کنش های جمعی است و شکاف های نظری موجود در علوم اجتماعی و سیاسی را پر می کند. با ارائه تحلیلی عمیق و ساختارمند از ایده های محوری میر و کاربردهای آن ها، خواننده می تواند بدون نیاز به مطالعه کامل کتاب، به درک درستی از ماهیت و اهمیت این اثر دست یابد. روایت و کنش جمعی به واسطه برجسته سازی نقاط قوت و ایده های نوآورانه میر، ارزش والایی برای جامعه دانشگاهی، فعالان اجتماعی، تصمیم گیرندگان و علاقه مندان به علوم انسانی دارد که به دنبال فهم قدرت داستان ها در تغییر جهان هستند.

فردریک دبلیو میر: نویسنده و دغدغه هایش

فردریک دبلیو میر، یکی از چهره های برجسته در محافل دانشگاهی، استاد تمام علوم سیاسی، سیاست گذاری عمومی و محیط زیست در دانشگاه دوک است. او تحصیلات عالی خود را در دانشگاه هاروارد به پایان رسانده و سابقه تحصیلی و پژوهشی درخشانی در زمینه مطالعات سیاسی و اجتماعی دارد. دغدغه های اصلی میر همواره حول محور نقش حیاتی روایت در حیات سیاسی و اجتماعی، به ویژه در سیاست های جهانی و مسائل محیط زیست، متمرکز بوده است. او تلاش کرده است تا نشان دهد چگونه داستان ها و روایت ها می توانند درک ما از واقعیت را تغییر داده و به کنش های جمعی و تصمیم سازی های بزرگ منجر شوند.

میر، در آثار خود، به کاوش در این موضوع می پردازد که چگونه روایات، فراتر از یک ابزار ارتباطی صرف، می توانند به عنوان سازنده هایی قدرتمند برای هویت ها، باورها و اقدامات جمعی عمل کنند. او معتقد است که برای فهم عمیق دینامیک های اجتماعی و سیاسی، نمی توان از قدرت اقناع کننده و انگیزاننده داستان ها غافل شد. از دیگر آثار مهم او می توان به کتاب هنر و علم تحلیل سیاسی اشاره کرد که عمق دانش و دیدگاه تحلیلی او را به نمایش می گذارد. میر با روایت و کنش جمعی، رویکردی نوین به نظریه پردازی در علوم اجتماعی ارائه کرده و تأثیرگذاری گسترده ای بر این حوزه داشته است. او معتقد است که درک روایت ها برای فهم و پیش بینی رفتار جمعی انسان ها ضروری است و این کتاب به ما کمک می کند تا سازوکارهای پنهان در پشت تصمیمات و جنبش های اجتماعی را آشکار سازیم.

پرسش های کلیدی «روایت و کنش جمعی»: چرا قصه ها؟

کتاب «روایت و کنش جمعی» در صدد پاسخ به دو پرسش محوری است که فهم ما از دینامیک های اجتماعی و سیاسی را دگرگون می کند. فردریک دبلیو میر با مطرح کردن این سؤالات، به کاوش در لایه های عمیق تر انگیزش انسانی و کنش جمعی می پردازد و محدودیت های نظریه های سنتی را نشان می دهد. این پرسش ها مبنای اصلی ساختار و استدلال های کتاب را تشکیل می دهند:

1. چگونه انسان ها برای تحقق منافع مشترک گرد هم می آیند و هماهنگ عمل می کنند؟

2. چرا رهبران اجتماعی و سیاسی برای سوق دادن دیگران به کنش جمعی، اغلب دست به دامان قصه ها می شوند؟

میر استدلال می کند که نظریه های سنتی کنش جمعی، مانند انتخاب عقلانی و نهادگرایی، با وجود ارزش های خود، در توضیح کامل پدیده های پیچیده و غیرمتعارف کنش های جمعی ناتوان هستند. این نظریه ها اغلب فرض می کنند که افراد بر اساس منافع مادی و منطق محض عمل می کنند، اما در بسیاری از موارد، احساسات، باورها و هویت های شکل گرفته از روایت ها، نقش پررنگ تری ایفا می کنند. به همین دلیل، نیاز به رویکردی جدید که قدرت «قصه ها» را در نظر بگیرد، بیش از پیش احساس می شود. این کتاب دقیقاً همین خلأ را پر می کند و چارچوبی نو برای تحلیل ارائه می دهد که به ما کمک می کند تا پدیده های اجتماعی را از زاویه ای جدید و عمیق تر مشاهده کنیم. میر نشان می دهد که قصه ها نه تنها راهی برای سرگرمی هستند، بلکه ابزاری قدرتمند برای شکل دهی به جهان بینی و برانگیختن اقدامات جمعی به شمار می روند.

ساختار کتاب و خلاصه ای تحلیلی از هر بخش

فردریک دبلیو میر در کتاب «روایت و کنش جمعی» محتوای خود را در سه بخش اصلی ساماندهی کرده است که هر بخش، لایه ای از پیچیدگی ارتباط میان روایت و کنش جمعی را آشکار می سازد. این ساختار منطقی و مرحله به مرحله، به خواننده کمک می کند تا گام به گام با استدلال های میر پیش برود و عمق تحلیل های او را درک کند. هر بخش به دقت به موضوعات مرتبط می پردازد و پازل تأثیرگذاری روایت بر رفتار جمعی را تکمیل می کند.

بخش اول: چالش های کنش جمعی و آغاز بحث روایت

این بخش به ریشه های نظری کنش جمعی و محدودیت های رویکردهای سنتی می پردازد. میر با تشریح مفاهیم پایه، زمینه را برای معرفی نظریه روایت محور خود فراهم می کند و نشان می دهد که چرا رویکردهای موجود به تنهایی کافی نیستند.

• مسائل کنش جمعی: میر در این قسمت به زبانی ساده مفاهیمی چون «خیر جمعی»، «معضلات اجتماعی» و «مفت سواری» را شرح می دهد. او توضیح می دهد که چگونه در بسیاری از موقعیت ها، افراد تمایل دارند بدون مشارکت در هزینه ها، از منافع جمعی بهره مند شوند. این پدیده، یکی از بزرگترین موانع در شکل گیری کنش های جمعی کارآمد است. همچنین، چالش های «خاطرجمعی» (assurance)، یعنی اطمینان از مشارکت کافی و متعهدانه دیگران، و «هماهنگیِ همکاری» (coordination)، به معنای سازماندهی صحیح و همگام تلاش های جمعی را به تفصیل بررسی می کند. «برساختن خیر جمعی» نیز به عنوان یک چالش اساسی مطرح می شود که صرفاً با منافع مادی قابل توضیح نیست و نیازمند سازوکارهای پیچیده تری است.

• نظریه های پیشین: این بخش به خلاصه ای از دیدگاه های «انتخاب عقلانی»، «نهادگرایی» و «ساخت گرایی اجتماعی» می پردازد. میر با نقد سازنده، نشان می دهد که چگونه این رویکردها، با وجود اهمیت شان در تحلیل رفتار انسانی، در توضیح کامل کنش های جمعی غیرمتعارف یا شکل گیری طرح واره های اجتماعی (مانند کلیشه های نژادی یا تعصبات ریشه دار) ناکافی هستند. او با ارجاع به مثال هایی نظیر نقش مارتین لوتر کینگ در جنبش حقوق مدنی، این محدودیت ها را برجسته می کند و مسیر را برای ورود نظریه روایت محور خود به عنوان یک جایگزین یا مکمل کارآمد هموار می سازد. میر تاکید می کند که این نظریه ها نمی توانند توضیح دهند که چگونه طرح واره ها و باورهای جمعی پدید می آیند و انتشار می یابند.

فردریک دبلیو میر در کتاب خود معتقد است که نظریه های رفتاری رایج قادر به توضیح کامل پیدایش یا انتشار طرح واره های اجتماعی نیستند، چرا که بسیاری از این طرح واره ها نه محصول تجربه عملی، بلکه برساخت های فرهنگی و روایی اند که از طریق قصه ها در ذهن انسان ها جای می گیرند.

بخش دوم: روایت، ذهن و نیروی انگیزش انسان

در این بخش، میر به قلب استدلال خود نفوذ می کند و نشان می دهد چگونه روایت ها بر ذهن و روان انسان تأثیر می گذارند و به محرک های قدرتمندی برای کنش تبدیل می شوند. او مکانیزم های روانشناختی و شناختی پشت تأثیرگذاری داستان ها را با جزئیات بررسی می کند.

• انسان، موجودی قصه گو: میر با تشریح مفهوم «حیوان قصه گو»، توضیح می دهد که چگونه روایت ها به تجربه های ما معنا می دهند و جهان را قابل فهم می سازند. ذهن انسان به طور طبیعی به دنبال الگوها و داستان ها برای درک پدیده های اطراف است. «رمزگان روایی» به عنوان ابزاری برای تفسیر جهان مطرح می شود؛ این رمزگان، ساختارهایی هستند که ما برای فهمیدن داستان ها و ارتباط برقرار کردن با آن ها به کار می بریم. او همچنین چگونگی شکل گیری «قصه در ذهن»، تأثیر آن بر «احساسات» و «هویت» فردی و جمعی، و در نهایت ترجمه این درک ها به «اجرا و عمل» را بررسی می کند. این بخش نشان می دهد که چگونه روایت ها می توانند به چارچوب های معنایی برای زندگی افراد تبدیل شوند.

• افسون قصه ها: این قسمت به مکانیسم «مفتون شدن» می پردازد؛ اینکه چگونه روایت ها ذهن را تسخیر و عواطف را تحریک می کنند. میر نقش روایت را در «متقاعدسازی» و ایجاد «هویت و همذات پنداری» تحلیل می کند. یک داستان خوب می تواند مخاطب را به گونه ای درگیر کند که او خود را بخشی از آن روایت ببیند و با شخصیت ها و اهداف آن همذات پنداری کند. مهم تر از آن، او نشان می دهد که چگونه مخاطب از یک تماشاگر منفعل به یک بازیگر فعال تبدیل می شود؛ این فرآیند از طریق «ایفای نقش» و «الزام دراماتیک» صورت می گیرد، به گونه ای که افراد احساس می کنند بخشی از یک داستان بزرگتر هستند و باید به نقش خود عمل کنند تا به نتیجه مطلوب آن داستان برسند. این الزام دراماتیک، نیروی محرکه ای قوی برای کنش جمعی است.

بخش سوم: نقش روایت در برساختن و برانگیختن کنش جمعی

بخش پایانی کتاب، نتایج تحلیل های پیشین را در زمینه کنش جمعی به کار می گیرد و قدرت نهایی روایت را در شکل دهی به همکاری های بزرگ اجتماعی و سیاسی نشان می دهد. این بخش از کتاب عملاً به چگونگی به کارگیری عملی روایت برای دستیابی به اهداف جمعی می پردازد.

• برساختن خیر جمعی با روایت: میر مفهوم «چشم انداز روایی فرهنگ» را تبیین می کند که چگونه از طریق روایت های مشترک، «هویت جمعی»، «جهان بینی مشترک» و «منش مشترک» شکل می گیرد. فرهنگ های مختلف، روایت های خاص خود را دارند که به اعضای آن فرهنگ هویت می بخشند و آن ها را در فهم جهان و چگونگی رفتار در آن یاری می کنند. او نقش «جامعه پذیری» و «سیاست ورزی با روایت عمومی» را در همراستا کردن افراد و ایجاد درکی واحد از خیر جمعی مورد تأکید قرار می دهد. از طریق داستان ها و روایت های مشترک، افراد یاد می گیرند که چه چیزی برای جمع مفید است و چگونه باید برای آن تلاش کنند. در نهایت، بحثی عمیق درباره «منفعت جمعی» به عنوان یک برساخت روایی ارائه می شود، بدین معنا که منافع جمعی، پدیده هایی عینی و مستقل نیستند، بلکه از طریق روایت ها تعریف و شکل می گیرند.

• برانگیختن کنش جمعی: این قسمت نشان می دهد چگونه روایت های قدرتمند می توانند افراد را «متقاعد به همکاری» کنند. میر توضیح می دهد که «هماهنگی و خاطرجمعی» مورد نیاز برای کنش جمعی، از طریق یک روایت مشترک که آینده ای مطلوب را ترسیم می کند و نقش هر فرد را در آن داستان مشخص می سازد، ایجاد می شود. وقتی یک داستان مشترک و قانع کننده وجود دارد که به افراد اطمینان می دهد تلاش هایشان بی ثمر نخواهد بود و دیگران نیز مشارکت خواهند کرد، تمایل به کنش جمعی افزایش می یابد. جمع بندی نهایی این بخش تأکیدی دوباره بر قدرت بی نظیر روایت در تبدیل پتانسیل های فردی به نیروی جمعی و تحقق اهداف بزرگ اجتماعی است. روایت ها می توانند ترس ها را کاهش داده، امید را زنده کنند و حس مسئولیت مشترک را در دل افراد بکارند.

ایده های کلیدی و نوآوری های فردریک دبلیو میر

فردریک دبلیو میر با ارائه کتاب «روایت و کنش جمعی»، مرزهای نظریه های علوم اجتماعی را گسترش داده و دیدگاه های نوینی را مطرح کرده است. نوآوری های او نه تنها شکاف های موجود در نظریات پیشین را پر می کند، بلکه چارچوبی قدرتمند برای درک و تحلیل کنش های جمعی در دنیای امروز ارائه می دهد.

• روایت به عنوان «لینک گمشده»: میر استدلال می کند که روایت ها حلقه ی گمشده ای در نظریه های رایج کنش جمعی هستند. او معتقد است که تمرکز صرف بر انتخاب عقلانی یا نهادها نمی تواند پیچیدگی های انگیزشی و هماهنگی های لازم برای کنش های جمعی را به طور کامل توضیح دهد. روایت ها با ایجاد معنا، هویت و احساس مشترک، این خلأ را پر می کنند و به افراد دلیلی برای فراتر رفتن از منافع فردی و همکاری با دیگران می دهند.

• روایت ها سازنده واقعیت: یکی از مهم ترین و عمیق ترین ایده های میر این است که روایت ها تنها بازتاب دهنده واقعیت نیستند، بلکه فعالانه آن را می سازند و شکل می دهند. داستان هایی که ما برای خود و دیگران می گوییم، نحوه درک ما از جهان، ارزش ها، باورها و حتی منافع مان را تعیین می کنند. واقعیت اجتماعی اغلب برساخته ای از روایت های غالب است که افراد در آن زندگی می کنند و بر اساس آن ها عمل می کنند.

• منفعت جمعی به عنوان برساخت روایی: میر مفهوم «منفعت جمعی» را نه یک پدیده ذاتی یا از پیش تعیین شده، بلکه یک «برساخت روایی» می داند. یعنی اینکه یک گروه از افراد چه چیزی را به عنوان منفعت مشترک خود تعریف کنند و برای آن به کنش بپردازند، به روایت هایی بستگی دارد که در آن جامعه رواج دارد و این منفعت را برجسته می سازد. بدون یک روایت قانع کننده، حتی منافع مشترک واقعی نیز ممکن است هرگز به کنش جمعی منجر نشوند.

• چهارچوب جامع برای تحلیل و مهندسی روایات: میر در کتاب خود یک چهارچوب تحلیلی جامع برای بررسی نقش روایت در کنش جمعی ارائه می دهد. این چهارچوب به پژوهشگران و فعالان اجازه می دهد تا هم روایات موجود را تحلیل کنند و هم روایات جدیدی را برای رسیدن به اهداف اجتماعی خاص طراحی (مهندسی) کنند. این مهندسی روایت ها، نیازمند درک عمیقی از روانشناسی انسانی، فرهنگ و دینامیک های اجتماعی است.

کتاب «روایت و کنش جمعی» فردریک دبلیو میر نه تنها نشان می دهد چگونه داستان ها ما را به هم پیوند می دهند و به کنش وامی دارند، بلکه هشدار می دهد همین قدرت روایت می تواند در خدمت اهداف خطرناک و ویرانگر نیز قرار گیرد، از جمله نازیسم، فاشیسم و پوپولیسم که با بهره گیری از روایت های گمراه کننده، جمعیت های عظیمی را بسیج کرده اند.

این ایده اخیر او درباره جنبه های خطرناک روایت، به ویژه در مورد جنبش هایی مانند نازیسم، فاشیسم و پوپولیسم، بسیار روشنگرانه است. میر تأکید می کند که همان قدرتی که می تواند مردم را برای عدالت و برابری بسیج کند، می تواند برای ترویج نفرت، خشونت و ایدئولوژی های مخرب نیز به کار رود، بنابراین فهم و به کارگیری محتاطانه آن، مسئولیتی اخلاقی و اجتماعی است.

کاربردهای عملی و اهمیت کتاب برای امروز

تأثیرگذاری کتاب «روایت و کنش جمعی» تنها به حوزه های نظری و دانشگاهی محدود نمی شود. ایده های فردریک دبلیو میر کاربردهای عملی فراوانی در دنیای واقعی دارند، به ویژه در شرایط پیچیده و اطلاعاتی امروز که روایت ها به سرعت شکل می گیرند و منتشر می شوند. درک عمیق این مفاهیم می تواند برای گروه های مختلفی مفید باشد:

• برای فعالان اجتماعی: این کتاب راهنمایی عملی برای طراحی کمپین های مؤثر، بسیج مردمی و ایجاد جنبش های اجتماعی قدرتمند است. فعالان می توانند با درک چگونگی برساختن روایت های مؤثر، پیام های خود را به گونه ای تنظیم کنند که با هویت و احساسات مخاطبان ارتباط برقرار کرده و آن ها را به کنش سوق دهد. روایت هایی که امید، همبستگی و هدف مشترک را برجسته می کنند، ابزاری بی نظیر برای تغییر اجتماعی هستند.

• برای رهبران سیاسی: رهبران می توانند از اصول مطرح شده در این کتاب برای ایجاد اجماع، الهام بخشی به رأی دهندگان و جلب حمایت عمومی برای سیاست های خود استفاده کنند. فهم روایات غالب در جامعه و توانایی ساخت روایت های جدید و قانع کننده که چشم اندازی مطلوب از آینده را ترسیم کند، ابزاری قدرتمند در دست سیاست مداران برای پیشبرد اهداف عمومی و ملی است.

• برای تحلیلگران رسانه و ارتباطات: متخصصان این حوزه می توانند با استفاده از چهارچوب میر، پیام های رسانه ای را عمیق تر تحلیل کنند و بفهمند که چگونه روایت های خاص در رسانه ها، افکار عمومی و کنش های جمعی را شکل می دهند. این درک برای مبارزه با اخبار جعلی، پروپاگاندا و دستکاری های رسانه ای حیاتی است، چرا که به آن ها امکان می دهد منشأ و تأثیر روایت های مخرب را شناسایی کنند.

• برای مربیان و مصلحان: مربیان و کسانی که در پی اصلاحات فرهنگی و اجتماعی هستند، می توانند با استفاده از قدرت روایت، هویت ها و ارزش های مطلوب را در میان افراد و گروه ها شکل دهند. این امر به ویژه در آموزش های شهروندی، توسعه اخلاقی و ایجاد حس مسئولیت پذیری اجتماعی اهمیت دارد. روایت های آموزشی می توانند عمیقاً بر باورها و رفتار افراد تأثیر بگذارند.

• اهمیت درک روایات در عصر اطلاعات و اخبار جعلی: در دنیای امروز که اطلاعات به سرعت منتشر می شود و اخبار جعلی به راحتی می تواند افکار عمومی را منحرف کند، توانایی تحلیل روایات و تشخیص روایت های سازنده از مخرب، از اهمیت بالایی برخوردار است. کتاب میر ابزارهایی برای این تحلیل عمیق ارائه می دهد و به ما کمک می کند تا در برابر سیل اطلاعات، تصمیم گیرندگانی آگاه و نقاد باشیم.

نقدها و دیدگاه ها درباره «روایت و کنش جمعی»

کتاب «روایت و کنش جمعی» اثر فردریک دبلیو میر، پس از انتشار با استقبال گسترده ای مواجه شده و مورد تحسین بسیاری از صاحب نظران و خوانندگان در حوزه های مختلف علوم اجتماعی و انسانی قرار گرفته است. منتقدان و پژوهشگران، این کتاب را به دلیل جامعیت، عمق تحلیل و رویکرد نوآورانه آن ستوده اند.

نقاط قوت برجسته کتاب از دیدگاه منتقدان:

• جامعیت و بینارشته ای بودن: بسیاری از منتقدان، از جمله کاترین سی. چن از Social Forces، اذعان دارند که میر با رویکردی بینارشته ای، یافته های علوم رفتاری، جامعه شناسی، علوم سیاسی، اقتصاد رفتاری، ادبیات و حتی عصب شناسی را در هم آمیخته و تصویری جامع از نقش روایت ارائه داده است. این جامعیت به کتاب اعتبار علمی خاصی بخشیده و آن را به یک منبع ارزشمند برای پژوهشگران تبدیل کرده است.

• مثال های متعدد و ملموس: استفاده از مثال های تاریخی و اجتماعی واقعی، مانند نطق «من رؤیایی دارم» مارتین لوتر کینگ، و بحث درباره کلیشه های نژادی، به درک بهتر مفاهیم پیچیده کمک شایانی کرده است. این مثال ها نه تنها تئوری ها را ملموس می کنند، بلکه نشان می دهند که چگونه ایده های نظری در عمل ظاهر می شوند و بر زندگی واقعی افراد تأثیر می گذارند.

• روانی ترجمه فارسی: نوید کلاهرودی، یکی از منتقدان و علاقه مندان به کتاب، بر روانی و جذابیت ترجمه الهام شوشتری زاده تأکید کرده است که مطالعه کتاب را برای خوانندگان فارسی زبان لذت بخش تر می سازد و امکان دسترسی آسان تر به مفاهیم عمیق آن را فراهم می آورد.

• الهام بخش بودن: این کتاب به عنوان منبعی الهام بخش برای دانشجویان علوم سیاسی، جامعه شناسی سیاسی و سیاست گذاری عمومی شناخته شده است. حامد سهرابی نیز اشاره کرده است که این کتاب نگاه مغفولی را به ما یادآوری می کند که کمتر نظریه پردازان به آن پرداخته اند و اهمیت روایت را در شکل دهی به جمع ها برجسته می سازد.

• پاسخگویی به سوالات بنیادین: خوانندگانی همچون مهتاب علیزاده، این کتاب را به دلیل پاسخگویی به سوالاتی نظیر «تأثیر روایت ها بر کنش های سیاسی و اجتماعی چیست؟»، «روایت ها چگونه بر روی باورها و هویت ما تأثیر می گذارند؟» و «چقدر روایت ها قدرت دارند؟» ستوده اند و آن را راهگشا دانسته اند.

با وجود تحسین های فراوان، برخی سوالات نیز مطرح شده اند که می تواند زمینه ساز تحقیقات بیشتر باشد. برای مثال، هرچند کتاب به جنبه های مخرب روایت اشاره می کند، اما ممکن است برخی از منتقدان بخواهند تحلیل عمیق تری از چگونگی مقاومت در برابر روایات مخرب یا سازوکارهای دقیق تر برای «مهندسی» روایات سازنده و اخلاقی ارائه شود. همچنین، پتانسیل پرداختن به رویکردهای پسااستعماری یا انتقادی تر به روایت ها در آینده می تواند مکمل این اثر ارزشمند باشد.

نتیجه گیری

در جهان پر پیچ و خم و اغلب مبهم امروز، قدرت بی بدیل روایت بیش از پیش آشکار می شود. کتاب «روایت و کنش جمعی» اثر فاخر فردریک دبلیو میر، نه تنها ابزاری نظری برای فهم چگونگی شکل گیری کنش های جمعی و هویت های اجتماعی به ما می بخشد، بلکه دریچه ای به سوی درک عمیق تر از سازوکارهای انگیزش و متقاعدسازی انسان ها می گشاید. میر با تبیین دقیق اینکه چگونه داستان ها بر ذهن و احساسات ما تأثیر می گذارند و ما را از تماشاگر به بازیگر تبدیل می کنند، نشان می دهد که روایت صرفاً ابزاری برای انتقال اطلاعات نیست، بلکه نیرویی حیاتی برای خلق واقعیت و بسیج اجتماعی است.

این اثر به ما یادآوری می کند که روایت، شمشیری دولبه است؛ همان گونه که می تواند الهام بخش عدالت و برابری باشد و جامعه را به سمت اهداف عالی سوق دهد، پتانسیل ویرانگری و ترویج افراط گرایی را نیز در خود نهفته دارد. بنابراین، لزوم درک عمیق این قدرت، چه برای ساختن آینده ای بهتر و چه برای محافظت از خود در برابر روایات مخرب، بیش از هر زمان دیگری اهمیت پیدا می کند. مطالعه این کتاب نه تنها برای دانشجویان و پژوهشگران علوم انسانی و اجتماعی، بلکه برای هر فردی که می خواهد جهان پیرامون خود را بهتر بشناسد و در شکل دهی به کنش های جمعی مؤثر باشد، ضروری است. با تأمل در روایات پیرامون خود، می توانیم نقش خود را در ساختن داستان های سازنده و الهام بخش برای جامعه ای پویاتر و آگاه تر ایفا کنیم و مسئولیت اجتماعی خود را در قبال روایت هایی که می سازیم و منتشر می کنیم، درک نماییم.