مشتکی عنه یعنی چه؟

مشتکی عنه در نظام حقوقی ایران به فردی اطلاق می شود که شکایت کیفری علیه او در مراجع قضایی ثبت شده است. این اصطلاح پیش از اثبات هرگونه اتهام یا صدور حکم قطعی به کار می رود و بر اساس اصل برائت، این شخص تا زمان صدور رأی نهایی بی گناه فرض می شود. درک صحیح این واژه و تفاوت آن با اصطلاحاتی چون متهم یا مظنون، برای هر شهروند ضروری است تا از حقوق خود آگاه باشد. این اصطلاح کلیدی در فرآیندهای دادرسی کیفری، نشان دهنده جایگاه اولیه فردی است که انگشت اتهام از سوی یک شاکی به سمت او نشانه رفته است.

اهمیت آشنایی با اصطلاحات حقوقی برای هر فردی که در جامعه زندگی می کند، غیرقابل انکار است. واژگانی مانند مشتکی عنه نه تنها در اخبار و رسانه ها به گوش می رسند، بلکه در صورت درگیر شدن با یک پرونده قضایی، درک صحیح آن ها می تواند تأثیر بسزایی در شناخت حقوق و تکالیف افراد داشته باشد. بسیاری از افراد ممکن است بین مشتکی عنه، متهم، مظنون یا حتی متشاکی سردرگم شوند که هر یک جایگاه و مفهوم حقوقی کاملاً متفاوتی دارند. در ادامه به بررسی دقیق این اصطلاح، ریشه های آن، تفاوت های کلیدی با واژگان مشابه و جایگاه حقوقی مشتکی عنه خواهیم پرداخت تا ابهامات موجود برطرف شود.

مشتکی عنه به زبان ساده: تعریف جامع و دقیق

برای درک عمیق تر مفهوم مشتکی عنه، لازم است ابتدا به ریشه شناسی و معنی لغوی آن بپردازیم و سپس تعریف اصطلاحی آن را در نظام حقوقی ایران تبیین کنیم. این واژه، مانند بسیاری از اصطلاحات حقوقی دیگر، ریشه ای عربی دارد و ساختار آن معنای خاصی را القا می کند که در فهم دقیق آن اهمیت بالایی دارد.

ریشه شناسی و معنی لغوی

واژه مشتکی عنه از دو جزء اصلی تشکیل شده است: مشتکی و عنه.

• مشتکی: این جزء از مصدر اشتکاء در زبان عربی می آید که به معنای شکایت کردن یا گله کردن است. در ساختار صرفی، مشتکی اسم مفعول از باب افتعال است که به معنای کسی که مورد شکایت واقع شده یا کسی که از او شکایت شده است.
• عنه: به معنای از او است. این حرف جر، جهت شکایت را مشخص می کند و نشان می دهد که شکایت علیه یا در مورد چه کسی مطرح شده است.

بنابراین، از نظر لغوی، مشتکی عنه به معنای «کسی که از او شکایت شده است» یا «فرد مورد شکایت» است. لغت نامه های معتبر فارسی مانند لغت نامه دهخدا نیز این تعریف را تأیید کرده اند و آن را به فردی که موضوع شکایت قرار گرفته، اطلاق می کنند. این تعبیر، پایه و اساس درک حقوقی این اصطلاح را تشکیل می دهد.

تعریف اصطلاحی در نظام حقوقی ایران

در نظام حقوقی ایران، مشتکی عنه به فردی گفته می شود که در مراحل اولیه یک پرونده کیفری، شکایت یا اعلام جرمی علیه او در مرجع قضایی (اعم از دادسرا یا دادگاه) مطرح شده است. مهم ترین نکته در تعریف اصطلاحی مشتکی عنه این است که در این مرحله، هنوز جرمی برای او به اثبات نرسیده و صرفاً شکایتی علیه او مطرح شده است. تا زمانی که تحقیقات مقدماتی به نتیجه قطعی نرسیده و دادگاه حکم نهایی را صادر نکرده باشد، این فرد بر مبنای اصل برائت بی گناه تلقی می شود.

تفاوت بنیادین مشتکی عنه با شاکی در این است که شاکی فردی است که از وقوع جرم متضرر شده و شکایت را مطرح می کند، در حالی که مشتکی عنه، فردی است که مورد این شکایت واقع شده است. این اصطلاح، بیانگر جایگاهی است که فرد در ابتدای فرآیند دادرسی کیفری دارد و نشان دهنده آن است که هنوز اتهامی به او تفهیم نشده یا دلایل کافی برای احراز بزهکاری او به دست نیامده است.

مشتکی عنه فردی است که شکایت کیفری علیه او در مرجع قضایی مطرح شده و تا زمان اثبات جرم، بر اساس اصل برائت، بی گناه فرض می شود.

رفع یک سوءتفاهم رایج: چرا متشاکی اشتباه است و مشتکی عنه صحیح؟

یکی از اشتباهات رایج در گفتار عامه و حتی گاهی در برخی محافل غیرحقوقی، استفاده از واژه متشاکی به جای مشتکی عنه است. این اشتباه صرفاً یک غلط املایی نیست، بلکه به دلیل تفاوت های ریشه ای در معنا و ساختار صرفی واژگان رخ می دهد و می تواند به سردرگمی در مفاهیم حقوقی منجر شود. در این بخش به بررسی دلیل این اشتباه و تأکید بر صحت واژه مشتکی عنه می پردازیم.

بررسی صرفی و معنایی واژگان

برای درک نادرستی متشاکی، لازم است به قواعد صرف زبان عربی که منشأ این واژگان است، رجوع کنیم:

• مشتکی: این واژه، همانطور که پیش تر نیز اشاره شد، اسم مفعول از باب افتعال است. در زبان عربی، باب افتعال یکی از معانی اثرپذیری یا مطاوعه را دارد. یعنی فعلی که به این باب می رود، نشان دهنده پذیرش یا اثرپذیری از یک عمل است. اشتکاء یعنی شکایت کردن و مشتکی یعنی کسی که اثر شکایت بر او وارد شده یا کسی که مورد شکایت قرار گرفته است. حرف عنه نیز به وضوح نشان می دهد که شکایت از او بوده است.
• متشاکی: این واژه، اسم فاعل از باب تفاعل است. باب تفاعل در زبان عربی غالباً معنی مشارکت یا عمل متقابل را می دهد. به عنوان مثال، مباحثه (گفتگو با هم)، مقاتله (جنگیدن با هم). بنابراین، متشاکی به معنای کسی که با دیگری شکایت می کند یا هم شکایت کننده یا حتی فردی که از خودش شکایت می کند است.

بر اساس این توضیحات، کاملاً واضح است که معنی متشاکی به هیچ وجه با مفهومی که مد نظر ما برای فرد مورد شکایت است، مطابقت ندارد. از این رو، استفاده از آن در معنای مشتکی عنه کاملاً نادرست و از نظر لغوی بی اساس است.

دلیل عدم صحت متشاکی در اصطلاح حقوقی

در نظام حقوقی، دقت در انتخاب واژگان از اهمیت حیاتی برخوردار است. هر اصطلاحی معنای خاص و جایگاه حقوقی مشخصی دارد. استفاده از متشاکی به جای مشتکی عنه، نه تنها از نظر لغوی غلط است، بلکه به دلیل عدم انطباق معنایی، می تواند به ابهام و سوءتفاهم در اسناد و محاورات حقوقی منجر شود. در هیچ یک از قوانین و مقررات حقوقی و قضایی ایران، واژه متشاکی به عنوان اصطلاحی برای فرد مورد شکایت به کار نرفته است و تنها واژه صحیح و مورد قبول، همان مشتکی عنه است.

تأکید بر استفاده صحیح از این واژه، بخشی از فرهنگ سازی عمومی برای ارتقاء سطح سواد حقوقی و دقت در بیان مفاهیم است. این دقت، نه تنها در محیط های آکادمیک و حرفه ای، بلکه در مکالمات روزمره نیز اهمیت دارد تا از انتقال مفاهیم نادرست جلوگیری شود.

تمایز مشتکی عنه با سایر اصطلاحات حقوقی: مقایسه جامع و کاربردی

یکی از چالش های رایج برای افراد، تمایز قائل شدن بین مشتکی عنه و سایر اصطلاحات حقوقی مشابه مانند متهم، مظنون، شاکی، خواهان و خوانده است. هر یک از این واژگان جایگاه و مفهوم خاصی در فرآیندهای حقوقی و کیفری دارند. درک دقیق این تفاوت ها برای جلوگیری از سوءتفاهم و شناخت صحیح وضعیت حقوقی افراد ضروری است.

مشتکی عنه و متهم

تفاوت بین مشتکی عنه و متهم، یک تفاوت مرحله ای و کیفی در فرآیند دادرسی کیفری است:

1. مشتکی عنه: فردی است که صرفاً شکایتی کیفری علیه او در مرجع قضایی مطرح شده است. در این مرحله، ممکن است هنوز هیچ تحقیق جدی صورت نگرفته یا دلایل کافی برای انتساب جرم به او وجود نداشته باشد. عنوان مشتکی عنه بیشتر ناظر به مرحله آغازین پرونده و پیش از هرگونه اقدام تحقیقاتی جدی است. اصل برائت در مورد او به شدت صدق می کند و هنوز هیچ اتهامی به وی تفهیم نشده است.
2. متهم: زمانی که تحقیقات مقدماتی توسط بازپرس یا دادیار آغاز می شود و دلایل و امارات کافی (نه لزوماً قطعی) برای ارتکاب جرم توسط فرد به دست می آید، عنوان حقوقی او از مشتکی عنه به متهم تغییر می یابد. به عبارت دیگر، متهم کسی است که دلایل و قراینی علیه او وجود دارد و اتهام مشخصی به او تفهیم شده است. این مرحله نشان دهنده پیشرفت در تحقیقات و جدی تر شدن ظن به ارتکاب جرم است، هرچند که در این مرحله نیز اصل برائت جاری است و جرم او هنوز به اثبات نرسیده است.

تفاوت کلیدی: مشتکی عنه، مرحله قبل از متهم شدن است. متهم، زمانی است که دلایل بیشتری علیه فرد جمع آوری شده و تحقیقات قضایی او را در جایگاه فردی که ممکن است جرم مرتکب شده باشد، قرار داده است.

مشتکی عنه و مظنون

اصطلاح مظنون دارای مفهوم گسترده تری نسبت به مشتکی عنه است:

1. مظنون: به فردی اطلاق می شود که به هر دلیلی (نه لزوماً به واسطه شکایت مستقیم) مورد گمان و ظن ارتکاب جرم قرار گرفته است. این ظن ممکن است بر اساس گزارش نیروی انتظامی، اطلاعات اولیه، یا حتی مشاهده برخی رفتارهای مشکوک ایجاد شده باشد. مظنون می تواند بدون وجود شاکی خاص، تحت تعقیب و بررسی قرار گیرد.
2. مشتکی عنه: نوع خاصی از مظنون است که مبنای ظن علیه او، یک شکایت کیفری رسمی است. به عبارت دیگر، هر مشتکی عنه یک مظنون است، زیرا شکایتی علیه او مطرح شده و ظن ارتکاب جرم وجود دارد. اما هر مظنونی لزوماً مشتکی عنه نیست. برای مثال، فردی که توسط پلیس در صحنه جرم دستگیر می شود، مظنون است، اما اگر شکایتی خاص علیه او ثبت نشده باشد، در لحظه اول مشتکی عنه تلقی نمی شود.

ارتباط: مشتکی عنه را می توان زیرمجموعه ای از مظنون دانست که ظن علیه او با یک شکایت مشخص آغاز شده است.

مشتکی عنه و شاکی

رابطه بین مشتکی عنه و شاکی یک رابطه کاملاً تقابلی است و این دو، ارکان اصلی یک پرونده کیفری محسوب می شوند:

1. شاکی: فردی است که از وقوع یک جرم متضرر شده و با تنظیم و تقدیم شکواییه، تقاضای تعقیب و مجازات فردی را دارد که گمان می کند مرتکب جرم شده است. شاکی همانند مدعی، ادعایی را مطرح می کند و به دنبال احقاق حقوق خود و اجرای عدالت است.
2. مشتکی عنه: فردی است که در مقابل شاکی قرار می گیرد و شکایت علیه او مطرح شده است. او طرف دیگر پرونده کیفری است که باید به اتهامات وارده پاسخ دهد یا از خود دفاع کند.

این دو نقش، دو سوی یک فرآیند حقوقی را تشکیل می دهند و وجود یکی، مستلزم وجود دیگری در پرونده های با شاکی خصوصی است.

مشتکی عنه (در کیفری) در برابر خوانده (در حقوقی)

تفاوت مشتکی عنه با خوانده در نوع دعوا و ماهیت مراجع رسیدگی کننده است:

1. مشتکی عنه: این اصطلاح منحصراً مربوط به دعاوی کیفری است. دعاوی کیفری به جرائم و مجازات ها می پردازند، جایی که رفتار فرد به عنوان نقض قانون شناخته شده و جنبه عمومی دارد، حتی اگر شاکی خصوصی نیز داشته باشد. رسیدگی به این دعاوی در دادسرا و دادگاه های کیفری انجام می شود.
2. خوانده: این اصطلاح مربوط به دعاوی حقوقی است. دعاوی حقوقی به اختلافات مالی، قراردادی، خانوادگی و سایر مواردی می پردازند که جنبه خصوصی دارند و مربوط به روابط افراد با یکدیگر هستند و جنبه عمومی جرم در آن ها مطرح نیست. رسیدگی به این دعاوی در دادگاه های حقوقی انجام می شود. در دعاوی حقوقی، فردی که دعوا علیه او اقامه شده، خوانده نامیده می شود و طرف مقابل او خواهان است.

نقش ها: در امور کیفری، طرفین شاکی و مشتکی عنه هستند و در امور حقوقی، طرفین خواهان و خوانده نامیده می شوند. این تمایز نشان دهنده جدایی کامل دو نوع دادرسی است.

اصطلاح	حوزه	نقش	توضیح مختصر
مشتکی عنه	کیفری	فرد مورد شکایت	کسی که شکایت کیفری علیه او ثبت شده است (در مراحل اولیه).
متهم	کیفری	فردی با اتهام مشخص	پس از تحقیقات و وجود دلایل کافی، اتهام به او تفهیم می شود.
مظنون	کیفری	فرد مشکوک به جرم	کسی که به هر دلیلی مورد ظن ارتکاب جرم است (مفهومی گسترده تر).
شاکی	کیفری	فرد شکایت کننده	کسی که از وقوع جرم متضرر شده و شکایت می کند.
خوانده	حقوقی	فرد مورد دعوا	کسی که در یک دعوای حقوقی، خواهان علیه او اقامه دعوا کرده است.
خواهان	حقوقی	فرد اقامه کننده دعوا	کسی که در یک دعوای حقوقی، مدعی حقی است و اقامه دعوا می کند.

موقعیت حقوقی مشتکی عنه: حقوق و تکالیف

فردی که در جایگاه مشتکی عنه قرار می گیرد، با وجود اینکه هنوز جرمی برای او به اثبات نرسیده، دارای حقوق و تکالیف مشخصی است که در قانون آیین دادرسی کیفری و سایر قوانین مرتبط، به رسمیت شناخته شده اند. آگاهی از این حقوق و تکالیف برای هر فردی که در چنین موقعیتی قرار می گیرد، حیاتی است تا بتواند از خود دفاع کند و فرآیند دادرسی را به درستی طی نماید.

حقوق اصلی مشتکی عنه

بر اساس اصل برائت و تضمین حقوق شهروندی، مشتکی عنه از حقوق مهمی برخوردار است:

• حق آگاهی از اتهام و دلایل آن: مشتکی عنه حق دارد از موضوع شکایت، اتهام وارده (پس از تفهیم اتهام در مرحله متهم شدن) و دلایل و مستنداتی که شاکی ارائه کرده است، به طور کامل آگاه شود. این آگاهی، زمینه را برای دفاع مؤثر او فراهم می آورد.
• حق سکوت: مشتکی عنه حق دارد در مراحل تحقیقات مقدماتی، سکوت اختیار کند و از پاسخ دادن به سوالات خودداری نماید. سکوت او به معنای اقرار به جرم نیست و نمی تواند به عنوان دلیلی علیه او مورد استناد قرار گیرد.
• حق داشتن وکیل و مشاور حقوقی از ابتدای تحقیقات: یکی از مهم ترین حقوق مشتکی عنه، حق دسترسی به وکیل و بهره مندی از مشاوره های حقوقی از همان ابتدای احضار یا جلب است. وکیل می تواند حضور داشته باشد و از حقوق موکل خود دفاع کند.
• حق دفاع از خود و ارائه دلایل: مشتکی عنه حق دارد برای اثبات بی گناهی خود، دلایل، مدارک و مستندات لازم را به مرجع قضایی ارائه دهد. این دلایل می تواند شامل شهادت شهود، اسناد، مدارک، و هرگونه شواهد دیگری باشد.
• حق اعتراض به قرارها و تصمیمات قضایی: در صورت صدور قرارهایی مانند قرار بازداشت موقت یا سایر تصمیمات قضایی که حقوق مشتکی عنه را تحت تأثیر قرار می دهد، او حق اعتراض و درخواست تجدیدنظر دارد.
• حق برخورداری از اصل برائت: تا زمانی که جرم مشتکی عنه در دادگاه صالح به صورت قطعی اثبات نشده باشد، او بی گناه فرض می شود. بار اثبات جرم بر عهده شاکی و دادسرا است.

تکالیف مشتکی عنه

در کنار حقوقی که برای مشتکی عنه در نظر گرفته شده است، تکالیفی نیز بر عهده او قرار دارد که باید آن ها را رعایت کند:

1. حضور در مراجع قضایی در صورت احضار: مشتکی عنه موظف است در صورت دریافت احضاریه از سوی مراجع قضایی (دادسرا یا دادگاه)، در زمان و مکان مقرر حاضر شود. عدم حضور بدون عذر موجه می تواند منجر به صدور دستور جلب او شود.
2. ارائه توضیحات و پاسخگویی به سوالات (در صورت تمایل): در حالی که مشتکی عنه حق سکوت دارد، اما می تواند در صورت تمایل، توضیحات لازم را ارائه دهد و به سوالات بازپرس یا دادیار پاسخ دهد تا ابهامات برطرف شود و از خود دفاع کند.
3. همکاری با فرآیند تحقیقات (در چارچوب قانون): مشتکی عنه باید در چارچوب قانون و بدون تخطی از حقوق خود، با مقامات قضایی در فرآیند تحقیقات همکاری کند. این همکاری می تواند شامل ارائه اطلاعاتی باشد که به روشن شدن حقیقت کمک می کند.

فرآیند رسیدگی از شکایت تا تعیین تکلیف مشتکی عنه

فرآیند رسیدگی به یک شکایت کیفری از لحظه ثبت آن تا تعیین تکلیف نهایی برای مشتکی عنه، مراحل مشخصی را طی می کند. درک این مراحل به مشتکی عنه و شاکی کمک می کند تا با آمادگی بیشتری با این فرآیند مواجه شوند و از حقوق خود به نحو احسن استفاده کنند. این مراحل شامل ثبت شکایت، احضار یا جلب، تحقیقات مقدماتی و در نهایت صدور قرار نهایی است.

ثبت شکایت: آغاز فرآیند و اطلاق عنوان مشتکی عنه

اولین گام در فرآیند دادرسی کیفری، ثبت شکایت است. شاکی با تنظیم یک شکواییه و ارائه آن به دادسرا یا مراجع قضایی صالح (مانند کلانتری ها که شکواییه را ثبت و به دادسرا ارسال می کنند)، خواستار تعقیب و مجازات فردی می شود که گمان می کند مرتکب جرم شده است. از همین لحظه ثبت شکایت، فردی که شکایت علیه او مطرح شده، عنوان مشتکی عنه را پیدا می کند. در این مرحله، هنوز هیچ تحقیق خاصی انجام نشده و صرفاً ادعایی مطرح شده است.

احضار یا جلب: نحوه حضور مشتکی عنه در مراجع قضایی

پس از ثبت شکایت و ارجاع پرونده به شعبه بازپرسی یا دادیاری، مرجع قضایی ممکن است برای تحقیقات اولیه، مشتکی عنه را احضار کند. احضاریه، سندی رسمی است که تاریخ، زمان و محل حضور، و همچنین اتهام یا موضوع شکایت را به مشتکی عنه اطلاع می دهد. مشتکی عنه موظف است در تاریخ مقرر در مرجع قضایی حاضر شود. در صورتی که مشتکی عنه بدون عذر موجه در دادسرا حاضر نشود، مقام قضایی می تواند دستور جلب او را صادر کند. جلب به معنای دستگیری و آوردن اجباری مشتکی عنه به دادسرا توسط مأموران نیروی انتظامی است.

تحقیقات مقدماتی: نقش بازپرس یا دادیار

پس از حضور مشتکی عنه، مرحله تحقیقات مقدماتی آغاز می شود. این تحقیقات توسط بازپرس یا دادیار صورت می گیرد. هدف از این مرحله، جمع آوری دلایل و مستندات کافی برای اثبات یا رد اتهام وارده است. در این مرحله، بازپرس یا دادیار ممکن است:

• از مشتکی عنه بازجویی کند (با رعایت حق سکوت و حق داشتن وکیل).
• از شاکی و شهود احتمالی تحقیق کند.
• مدارک و مستندات ارائه شده توسط طرفین را بررسی کند.
• در صورت لزوم، دستور انجام کارشناسی یا تحقیقات میدانی را صادر نماید.

در طول تحقیقات مقدماتی، بسته به دلایل و قراین موجود، وضعیت مشتکی عنه ممکن است تغییر کند. اگر دلایل کافی علیه او به دست آید، اتهام به او تفهیم شده و از این مرحله به بعد، عنوان متهم برای او به کار می رود.

صدور قرار نهایی

پس از اتمام تحقیقات مقدماتی، بازپرس یا دادیار بر اساس یافته های خود، یکی از قرارهای نهایی زیر را صادر می کند:

1. قرار منع تعقیب: اگر دلایل کافی برای اثبات ارتکاب جرم توسط مشتکی عنه (یا متهم) به دست نیاید، یا عملی که صورت گرفته، جرم تلقی نشود، قرار منع تعقیب صادر می شود. این قرار به معنای پایان رسیدگی در دادسرا و مختومه شدن پرونده است و مشتکی عنه از اتهام تبرئه می شود. شاکی می تواند به این قرار اعتراض کند.
2. قرار موقوفی تعقیب: در مواردی که شرایط تعقیب کیفری از بین رفته باشد (مانند فوت مشتکی عنه، گذشت شاکی در جرائم قابل گذشت، شمول مرور زمان و غیره)، قرار موقوفی تعقیب صادر می شود. این قرار نیز به معنای عدم ادامه رسیدگی کیفری است.
3. قرار جلب به دادرسی: اگر بازپرس یا دادیار تشخیص دهد که دلایل و قراین کافی برای انتساب جرم به مشتکی عنه وجود دارد، قرار جلب به دادرسی صادر می کند. در این صورت، پرونده از دادسرا به دادگاه کیفری ارجاع می شود و مشتکی عنه از این مرحله به بعد به عنوان متهم در دادگاه محاکمه خواهد شد. دادگاه پس از بررسی نهایی، رأی نهایی را صادر می کند که می تواند شامل برائت یا محکومیت باشد.

این فرآیند نشان دهنده سیری است که یک شکایت کیفری از ابتدا تا تعیین تکلیف نهایی طی می کند و جایگاه مشتکی عنه در هر یک از این مراحل، حقوق و تکالیف خاص خود را دارد.

نتیجه گیری: اهمیت درک صحیح اصطلاحات حقوقی

درک صحیح اصطلاحات حقوقی، از جمله «مشتکی عنه یعنی چه»، نه تنها برای فعالان حقوقی و دانشجویان این رشته، بلکه برای عموم مردم نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این مقاله کوشید تا با تبیین دقیق معنی لغوی و اصطلاحی این واژه، به تفکیک آن از اصطلاحات مشابهی چون متهم، مظنون، شاکی و به ویژه «متشاکی» نادرست، بپردازد.

تأکید شد که مشتکی عنه فردی است که تنها شکایتی کیفری علیه او مطرح شده و بر مبنای اصل برائت، تا زمان اثبات قطعی جرم، بی گناه فرض می شود. این جایگاه، حقوق و تکالیف مشخصی را برای او به همراه دارد که آگاهی از آن ها در فرآیند دادرسی کیفری حیاتی است. استفاده صحیح از واژگان حقوقی، به افزایش دقت و شفافیت در گفتگوها، اسناد و فرآیندهای قضایی کمک می کند و از سوءتفاهمات و مشکلات احتمالی جلوگیری می نماید. توصیه می شود در صورت نیاز به راهنمایی بیشتر و یا درگیر شدن در پرونده های حقوقی، حتماً با متخصصان و وکلای دادگستری مشورت نمایید.