مسائل و نکات قوانین حمل حیوانات با هواپیما

حمل حیوانات خانگی با هواپیما، نیازمند آگاهی دقیق از مجموعه ای از قوانین، شرایط و مراحل پیچیده است تا سفری ایمن و بدون استرس برای شما و دوست پشمالویتان تضمین شود. از مدارک ضروری تا انتخاب قفس مناسب و مقررات ایرلاین ها، هر جزئیاتی در این فرآیند حیاتی است. این راهنمای جامع به شما کمک می کند تا با تمامی ابعاد حمل حیوانات با هواپیما، چه در پروازهای داخلی و چه خارجی، آشنا شوید و با برنامه ریزی دقیق، دغدغه های سفر هوایی با حیوان خانگی خود را به حداقل برسانید.

آماده سازی برای سفر هوایی با حیوانات خانگی، فراتر از رزرو بلیط است. این فرآیند شامل درک انواع روش های حمل، شناخت محدودیت های نژادی و سنی، تهیه مدارک قانونی دقیق و به روز، انتخاب قفس استاندارد و آگاهی از تفاوت های ایرلاین های داخلی و خارجی می شود. هدف این مقاله، ارائه اطلاعاتی مستند و کاربردی است تا صاحبان حیوانات خانگی، مهاجران و مسافرانی که به دلایل مختلف نیاز به جابجایی حیوانات خود دارند، بتوانند با اطمینان کامل و بدون سردرگمی، بهترین تصمیم را برای سلامت و آسایش حیوان دلبندشان بگیرند.

۱. انواع روش های حمل حیوانات با هواپیما: کجا و چگونه سفر می کنند؟

هنگام برنامه ریزی برای سفر هوایی با حیوان خانگی، اولین گام درک روش های مختلفی است که ایرلاین ها برای جابجایی حیوانات ارائه می دهند. این روش ها شامل حمل همراه مسافر در قسمت بار، حمل غیرهمراه به صورت کارگو و در موارد خاص، حمل در کابین مسافری می شود. هر یک از این روش ها، شرایط، مزایا و معایب خاص خود را دارد که شناخت آن ها برای انتخابی آگاهانه ضروری است.

۱.۱. حمل حیوان خانگی به صورت همراه (AVIH – Animal in Hold)

در این روش، حیوان خانگی شما در قسمت بار هواپیما (بخش ویژه حیوانات زنده) و با همان پروازی که شما سفر می کنید، جابجا می شود. این بخش از هواپیما دارای سیستم تهویه و کنترل دما است، اما دسترسی مستقیم به حیوان در طول پرواز امکان پذیر نیست.

شرایط و ویژگی های AVIH:

• مجوز حیوانات اهلی: این روش معمولاً فقط برای حیوانات اهلی و خانگی مانند سگ و گربه مجاز است.
• رزرو قبلی: ضروری است که در زمان خرید بلیط یا حداقل چند روز قبل از پرواز، درخواست حمل حیوان خانگی خود را به ایرلاین اعلام کرده و کد AVIH را دریافت کنید. ظرفیت این بخش محدود است.
• محل تحویل و تحویل گیری: حیوان در پایانه های مسافری فرودگاه مبدأ تحویل داده شده و در سالن دریافت بار فرودگاه مقصد تحویل گرفته می شود.

مزایا و معایب AVIH:

• مزایا: نزدیکی زمان پرواز حیوان با مسافر، استرس کمتر برای برخی حیوانات نسبت به کارگو به دلیل عدم جدایی طولانی.
• معایب: محدودیت های وزنی و ابعادی دقیق برای قفس، عدم امکان دسترسی به حیوان در طول پرواز، ممکن است دمای بخش بار ایده آل نباشد (هرچند کنترل می شود).

۱.۲. حمل حیوان خانگی به صورت غیرهمراه (CARGO/فریت)

در این روش، حیوان خانگی شما به عنوان بارنامه از طریق پایانه های باربری فرودگاه ارسال می شود. در این حالت، لزوماً نیازی نیست که شما در همان پرواز حضور داشته باشید یا می توانید حیوان خود را چند روز قبل یا بعد از پرواز خود ارسال کنید.

شرایط و ویژگی های CARGO:

• انواع حیوانات: این روش برای طیف وسیع تری از حیوانات شامل حیوانات اهلی، وحشی (با مجوزهای خاص) و حتی ارسال گروهی حیوانات قابل استفاده است.
• زمان ارسال: معمولاً ارسال توسط شرکت های باربری چند روز قبل از پرواز اصلی صورت می گیرد.
• تحویل گیری: حیوان در مقصد به شخصی که نامش در بارنامه ذکر شده است، تحویل داده می شود.

مزایا و معایب CARGO:

• مزایا: ایمنی بالاتر به دلیل کنترل دقیق تر دما و فشار هوا در بخش باربری هواپیماهای باری، مقرون به صرفه تر بودن برای مسافت های طولانی یا حیوانات سنگین تر، انعطاف پذیری بیشتر در زمان ارسال.
• معایب: جدایی طولانی تر از حیوان، فرآیندهای اداری پیچیده تر، نیاز به هماهنگی با شرکت های باربری متخصص.

۱.۳. امکان حمل حیوان در کابین مسافری: رؤیا یا واقعیت؟

این روش، مطلوب بسیاری از صاحبان حیوانات خانگی است، اما قوانین سخت گیرانه ای دارد و به ندرت اتفاق می افتد.

ایرلاین های داخلی:

بر اساس قوانین سازمان دامپزشکی ایران، حمل حیوان در کابین مسافری پروازهای داخلی ممنوع است. تمامی حیوانات باید از طریق قسمت بار (کارگو یا AVIH) جابجا شوند.

ایرلاین های خارجی:

برخی ایرلاین های خارجی این امکان را تحت شرایط بسیار خاص فراهم می کنند:

• ترکیش ایرلاین: شرایط خاصی از جمله وزن حیوان با باکس (حداکثر ۸ کیلوگرم)، ابعاد مشخص باکس (معمولاً ۴۰x۳۰x۲۳ سانتی متر)، سن بالای ۱۰ هفته برای حیوان و رزرو صندلی کنار پنجره.
• لوفت هانزا، امارات، قطر: این ایرلاین ها نیز قوانین سخت گیرانه ای دارند و ممکن است در برخی مسیرها یا برای نژادهای خاص، حمل در کابین را ممنوع کنند. امارات و قطر به دلیل ملاحظات مذهبی، کمتر با حمل حیوان در کابین موافقت می کنند.

نکته مهم: حتی اگر ایرلاینی در لیست مجاز برای حمل در کابین قرار دارد، همیشه قبل از رزرو بلیط، مستقیماً با ایرلاین مربوطه تماس بگیرید و از آخرین قوانین و ظرفیت های موجود اطمینان حاصل کنید. قوانین می توانند به سرعت تغییر کنند.

۲. کدام حیوانات با هواپیما جابجا می شوند؟ (محدودیت ها و استثنائات)

تمامی حیوانات مجاز به سفر هوایی نیستند و حتی برای حیوانات مجاز نیز محدودیت ها و شرایط خاصی وجود دارد. شناخت این محدودیت ها به شما کمک می کند تا از بروز مشکلات در فرودگاه جلوگیری کنید.

۲.۱. حیوانات خانگی رایج

حیواناتی مانند سگ، گربه، پرندگان زینتی (مثل عروس هلندی، طوطی برزیلی)، خرگوش و سنجاب معمولاً با رعایت قوانین مربوطه، قابلیت حمل با هواپیما را دارند.

۲.۲. محدودیت های نژادی و رفتاری

• نژادهای پوزه کوتاه (براکی سفالیک): سگ هایی مانند بولداگ، پاگ، شیتزو و گربه های پرشین به دلیل ساختار دستگاه تنفسی، در ارتفاعات بالا و شرایط استرس زا مستعد مشکلات تنفسی هستند. بسیاری از ایرلاین ها حمل این نژادها را ممنوع یا با محدودیت های شدید همراه می کنند.
• حیوانات پرخاشگر، بیمار یا ناآرام: حیواناتی که علائم بیماری آشکار دارند، بسیار پرخاشگر یا بیش از حد ناآرام هستند، ممکن است توسط ایرلاین پذیرفته نشوند. سلامت و آرامش حیوان در طول سفر از اهمیت بالایی برخوردار است.
• حیوانات دارای بوی زننده: برخی حیوانات با بوی خاص و شدید ممکن است به دلیل رعایت حال سایر مسافران، برای حمل پذیرفته نشوند.
• حیوانات بسیار پیر یا بسیار جوان: حیوانات در سنین بسیار بالا یا پایین، به دلیل ضعف جسمانی یا عدم تکامل سیستم ایمنی، ممکن است برای سفر هوایی مناسب نباشند. حداقل سن معمولاً ۱۰ تا ۱۲ هفته است.
• حیوانات گران قیمت یا دارای ارزش معنوی خاص: برخی ایرلاین ها از پذیرش حیواناتی که دارای ارزش مادی یا معنوی بسیار بالا هستند (مانند نژادهای خاص و گران بها) خودداری می کنند، زیرا مسئولیت پذیری در قبال آن ها می تواند چالش برانگیز باشد.

۲.۳. پرندگان

• محدودیت تعداد: در پروازهای داخلی ایران، معمولاً تا ۱۰ پرنده زینتی در یک پرواز مجاز است.
• ممنوعیت گونه های وحشی: حمل پرندگان شکاری یا گونه های وحشی که تحت حفاظت هستند، معمولاً ممنوع است و نیازمند مجوزهای بسیار خاص و پیچیده ای است.
• باکس مناسب: قفس پرندگان باید به گونه ای باشد که از فرار آن ها جلوگیری کرده و تهویه مناسبی داشته باشد. معمولاً توصیه می شود کف قفس با پوشال یا پد جاذب پوشانده شود.

۲.۴. سایر حیوانات

• موجودات آبی: ماهی های آکواریومی، میگو و خرچنگ معمولاً فقط از طریق کارگو و در بسته بندی های مخصوص حمل می شوند.
• حیوانات وحشی و چهارپایان: حیواناتی مانند گوسفند، گاو، اسب، شیر و فیل فقط از طریق کارگو و با اخذ مجوزهای پیچیده از سازمان های دامپزشکی و حفاظت محیط زیست قابل حمل هستند.
• حیوانات سیرک و آزمایشگاهی: این حیوانات نیز تحت شرایط بسیار خاص و صرفاً از طریق کارگو جابجا می شوند.

۲.۵. حداقل سن حیوان

اکثر ایرلاین ها و کشورها حداقل سن ۱۰ تا ۱۲ هفته را برای حمل حیوانات خانگی تعیین می کنند. این محدودیت به دلیل نیاز توله ها به واکسیناسیون کامل و توانایی جسمی برای تحمل استرس سفر است. حتماً قبل از سفر، حداقل سن مجاز را از ایرلاین و کشور مقصد بررسی کنید.

۳. مدارک و الزامات قانونی: قدم به قدم برای سفری بی نقص

تهیه مدارک کامل و معتبر، مهم ترین مرحله در فرآیند حمل حیوانات با هواپیما است. عدم توجه به جزئیات مدارک می تواند منجر به مشکلات جدی و حتی لغو سفر حیوان خانگی شما شود.

۳.۱. مدارک عمومی (برای تمامی پروازها)

این مدارک برای هر دو نوع پرواز داخلی و خارجی حیاتی هستند:

• شناسنامه یا گذرنامه حیوان (پت پاسپورت): این سند حاوی تمامی اطلاعات هویتی حیوان از جمله نام، نژاد، سن (با تاریخ میلادی)، جنسیت، شماره میکروچیپ، سوابق واکسیناسیون و تاریخچه درمانی است. اطمینان حاصل کنید که تاریخ ها به میلادی ثبت شده باشند و هرگونه تغییر در مشخصات حیوان به روزرسانی شده باشد.
• کارت واکسیناسیون معتبر: شامل تمامی واکسن های ضروری، به ویژه واکسن هاری با تاریخ تزریق و تاریخ انقضا معتبر. واکسن هاری باید حداقل ۲۱ روز قبل از پرواز تزریق شده باشد تا بدن حیوان فرصت ساخت آنتی بادی لازم را داشته باشد.
• گواهی سلامت دامپزشکی معتبر: این گواهی باید توسط دامپزشک مورد تأیید (معمولاً دامپزشک دولتی یا دارای پروانه از سازمان دامپزشکی) صادر شود. تاریخ صدور آن معمولاً باید بسیار نزدیک به تاریخ پرواز باشد (مثلاً حداکثر ۷۲ ساعت قبل از پرواز برای برخی کشورها). این گواهی نشان دهنده سلامت کامل حیوان برای سفر است.
• تکمیل فرم های مخصوص درخواست حمل حیوان: هر ایرلاین فرم های خاص خود را برای درخواست حمل حیوان دارد که باید به دقت تکمیل و ارائه شوند.
• اصل برگه پرداخت کرایه حمل: پس از تأیید درخواست حمل، باید هزینه مربوطه پرداخت و رسید آن ارائه شود.

۳.۲. مدارک اختصاصی برای پروازهای خارجی

پروازهای بین المللی معمولاً الزامات سخت گیرانه تری دارند:

• میکروچیپ: برای شناسایی بین المللی حیوان، کاشت میکروچیپ (استاندارد ISO 11784/11785) الزامی است. شماره میکروچیپ باید در تمامی مدارک حیوان درج شود.
• تست تیتر هاری (Rabies Titer Test):
  • اهمیت: این آزمایش برای اثبات سطح کافی آنتی بادی هاری در خون حیوان انجام می شود و برای ورود به بسیاری از کشورها از جمله اتحادیه اروپا، آمریکا، استرالیا و کانادا حیاتی است.
  • مراحل: نمونه خون حیوان باید حداقل ۳۰ روز پس از آخرین واکسن هاری و حداقل ۳ ماه قبل از سفر گرفته شود. این نمونه باید به آزمایشگاه های مورد تأیید بین المللی (که معمولاً در کشورهای خارجی مانند ترکیه یا انگلستان هستند) ارسال شود. نتیجه تست معمولاً تا چند سال معتبر است، اما تاریخ انجام آن و دوره انتظار پس از آن بسیار مهم است.
• تأیید کتبی قرنطینه دامپزشکی فرودگاه: این مورد فقط برای پروازهای بین المللی و پس از بررسی توسط دامپزشک قرنطینه در فرودگاه مبدأ صادر می شود.
• مدارک انگل شناسی: ارائه گواهی مبنی بر انگل زدایی داخلی و خارجی حیوان (معمولاً شامل قرص انگل با تاریخ مصرف مشخص) الزامی است.
• تأیید فرم اتحادیه اروپا (EU Health Certificate): برای ورود به کشورهای آمریکای شمالی و برخی دیگر از مقاصد، ممکن است نیاز به تکمیل و تأیید فرم های بهداشتی خاص اتحادیه اروپا توسط سازمان دامپزشکی کشور مبدأ باشد.
• نکات ویژه کشور مقصد: مهم ترین نکته این است که همیشه قوانین و الزامات بهداشتی و قرنطینه ای کشور مقصد را به دقت بررسی کنید. برخی کشورها ممکن است نیاز به آزمایش های خون خاص، دوره های قرنطینه اجباری یا تأییدیه های ویژه ای داشته باشند. مراجعه به وب سایت سازمان دامپزشکی کشور مقصد یا سفارت آن ها ضروری است.

نکته طلایی: اعتبار مدارک را جدی بگیرید! برخی گواهی ها (مانند گواهی سلامت) فقط برای مدت زمان محدودی (مثلاً ۱۰ روز یا ۷۲ ساعت) معتبر هستند و باید برنامه ریزی دقیقی برای اخذ آن ها داشته باشید تا با تاریخ پرواز همخوانی داشته باشد.

۴. انتخاب و آماده سازی قفس (باکس) مناسب: خانه امن پرواز حیوان شما

قفس مناسب، نه تنها تضمین کننده امنیت و راحتی حیوان شما در طول پرواز است، بلکه یکی از الزامات اصلی ایرلاین ها محسوب می شود. قفسی که انتخاب می کنید باید مطابق با استانداردهای بین المللی انجمن حمل ونقل هوایی (IATA) باشد.

۴.۱. استانداردهای بین المللی قفس (IATA-compliant)

رعایت این استانداردها برای پذیرش حیوان خانگی در پرواز ضروری است:

• ابعاد: قفس باید به اندازه ای بزرگ باشد که حیوان بتواند به راحتی در آن بایستد (سرش به سقف قفس نخورد)، بچرخد و به طور طبیعی دراز بکشد. برای محاسبه ابعاد، معمولاً طول حیوان از نوک بینی تا ریشه دم، ارتفاع از زمین تا بالای سر (وقتی ایستاده) و عرض شانه ها در نظر گرفته می شود.
• تهویه: قفس باید حداقل از سه طرف (ترجیحاً چهار طرف) دارای منافذ کافی برای جریان هوای مناسب باشد. این منافذ باید به گونه ای طراحی شده باشند که حیوان نتواند از آن ها فرار کند یا آسیب ببیند.
• استحکام: قفس باید از مواد محکم و مقاوم مانند پلاستیک سخت، فایبرگلاس یا چوب ساخته شده باشد. قفس های پارچه ای یا فلزی با توری های ضعیف مورد قبول نیستند.
• قفل: درب قفس باید دارای قفل مطمئن و ضدفرار باشد که به راحتی توسط حیوان باز نشود، اما پرسنل فرودگاه بتوانند در صورت لزوم آن را باز کنند.
• چرخ: اگر قفس دارای چرخ باشد، چرخ ها باید قابل جدا شدن یا قفل شدن باشند تا در طول حمل ونقل از حرکت ناخواسته قفس جلوگیری شود.
• مخزن آب و غذا: حداقل یک مخزن آب و یک مخزن غذا که از بیرون قفس قابل دسترسی و پر شدن باشد (بدون نیاز به باز کردن درب)، الزامی است. این مخازن باید ثابت و مقاوم در برابر واژگونی باشند.
• برچسب اطلاعات: یک برچسب واضح و ضدآب حاوی نام حیوان، اطلاعات تماس صاحب (شامل شماره تلفن و آدرس در مبدأ و مقصد) و دستورالعمل های خاص (مانند حیوان داخل است یا با احتیاط حمل شود) باید بر روی قفس نصب شود.

۴.۲. محدودیت های تعداد حیوان در یک قفس

• مادر و توله ها: حداکثر سه توله زیر شش ماه و با وزن هر کدام زیر ۲ کیلوگرم می توانند همراه مادرشان در یک قفس سفر کنند.
• حیوانات کوچک: حداکثر سه حیوان هم گونه و هم اندازه (مانند سه گربه کوچک) که زیر ۱۲ هفته سن و زیر ۲ کیلوگرم وزن دارند، می توانند در یک قفس جابجا شوند، به شرطی که فضای کافی برای هر سه حیوان وجود داشته باشد.

۴.۳. نکات آماده سازی قفس و حیوان

• عادت دادن حیوان به قفس: چند روز یا حتی چند هفته قبل از سفر، حیوان خود را به تدریج با قفس آشنا کنید. اجازه دهید در آن بازی کند، بخوابد و غذا بخورد تا قفس برایش محیطی امن و آشنا باشد.
• وسایل آشنا: قرار دادن یک اسباب بازی محبوب، پتوی آشنا یا لباسی که بوی شما را می دهد در قفس می تواند به کاهش استرس حیوان کمک کند.
• باز کردن قلاده و پوزه بند: قبل از ورود حیوان به قفس برای پرواز، حتماً قلاده و پوزه بند آن را باز کنید تا از خطر خفگی یا گیر کردن جلوگیری شود.
• پوشاندن کف قفس: استفاده از پوشال جاذب، پد بهداشتی یا روزنامه در کف قفس برای جذب ادرار و فضولات ضروری است.
• عدم استفاده از آرامبخش بدون نظر دامپزشک: تجویز آرامبخش برای حیوانات در طول پرواز بدون مشورت دامپزشک بسیار خطرناک است و می تواند عوارض جانبی جدی در ارتفاع بالا داشته باشد.

۵. قوانین و هزینه های حمل حیوانات با ایرلاین های داخلی و خارجی (مقایسه و جزئیات)

هزینه ها و قوانین حمل حیوانات با هواپیما بسته به ایرلاین، مسیر پروازی (داخلی یا خارجی) و نوع حیوان متفاوت است. آگاهی از این جزئیات به شما کمک می کند تا بودجه و برنامه ریزی سفر خود را به درستی تنظیم کنید.

۵.۱. ایرلاین های داخلی (ماهان، ایران ایر، آسمان، وارش، تابان)

• سیاست کلی: تمامی ایرلاین های داخلی ایران طبق قوانین سازمان دامپزشکی، حمل حیوان در کابین مسافری را ممنوع کرده اند. حمل حیوانات تنها از طریق قسمت بار (AVIH یا کارگو) امکان پذیر است.
• هزینه: هزینه بر اساس وزن حیوان و قفس محاسبه می شود و به عنوان اضافه بار در نظر گرفته می شود.
  • پرندگان: (وزن پرنده + وزن قفس) × ضریب ۴ = وزن محاسبه شده برای اضافه بار.
  • حیوانات اهلی (سگ، گربه و…): (وزن حیوان + وزن قفس) × ضریب ۲ = وزن محاسبه شده برای اضافه بار.

  این وزن محاسبه شده سپس در نرخ اضافه بار هر ایرلاین ضرب می شود. علاوه بر این، ممکن است هزینه های کارگزاری و خدمات فرودگاهی نیز به آن اضافه شود. این هزینه جدا از بار مجاز مسافر محاسبه می شود.

• محدودیت ها: حداکثر ۲ قلاده سگ/گربه یا ۱۰ قطعه پرنده زینتی در هر پرواز.
• ماهان: یکی از ایرلاین های داخلی پیشرو در زمینه حمل حیوانات به صورت کارگو است، اما حتی ماهان نیز برای حیوانات گران قیمت، پرخاشگر، بیمار یا دارای بوی زننده محدودیت هایی دارد.

۵.۲. ایرلاین های خارجی (ترکیش، امارات، قطر، لوفت هانزا)

• سیاست کلی: اکثر ایرلاین های خارجی حمل حیوانات را هم به صورت همراه در قسمت بار (AVIH) و هم به صورت کارگو (CARGO) امکان پذیر می دانند. برخی نیز تحت شرایط خاص، حمل در کابین را اجازه می دهند.
• هزینه: معمولاً بر اساس وزن حیوان و ابعاد قفس، و تابع تعرفه های بین المللی IATA محاسبه می شود که می تواند از ایرلاین به ایرلاین و مسیر به مسیر متفاوت باشد.
• قوانین ویژه:
  • ترکیش: همانطور که قبلاً ذکر شد، امکان حمل حیوان در کابین با شرایط خاص (وزن حداکثر ۸ کیلوگرم با باکس، ابعاد مشخص و سن حیوان) را فراهم می کند.
  • امارات و قطر: به دلیل ملاحظات مذهبی در این کشورها، قوانین سخت گیرانه تری دارند و معمولاً فقط حمل از طریق کارگو را می پذیرند یا محدودیت های بسیار زیادی اعمال می کنند. حمل در کابین در پروازهای این شرکت ها بسیار نادر است.
  • لوفت هانزا: خدمات حمل حیوان را به خوبی ارائه می دهد، اما به دلیل تقاضای بالا و محدودیت ظرفیت، هیچ تضمینی برای موافقت با درخواست حمل حیوان وجود ندارد و نیاز به رزرو زودهنگام دارد.

۵.۳. تأثیر پروازهای ترانزیتی

پروازهای ترانزیتی با حیوان خانگی، پیچیدگی های بیشتری دارند:

• نکته مهم: در صورت داشتن پرواز ترانزیتی، حتماً سعی کنید تمامی بلیط ها را از یک ایرلاین واحد یا ایرلاین هایی که با هم توافق نامه حمل حیوان دارند (Interline Agreement)، تهیه کنید. این کار از بروز مشکلات جدی در طول توقف و انتقال حیوان بین پروازها جلوگیری می کند.
• مراحل در توقف (Layover): در توقف های طولانی، برخی فرودگاه ها یا ایرلاین ها خدمات ویژه ای برای حیوانات ارائه می دهند. این خدمات شامل بررسی سلامت حیوان، فرصت استراحت و پیاده روی کوتاه (در فضاهای مخصوص)، تمیز کردن قفس و تأمین آب و غذا می شود. این امکانات بسته به فرودگاه و ایرلاین متفاوت است و باید از قبل هماهنگ شود.

۶. ملاحظات مهم قبل و حین سفر هوایی: آرامش حیوان شما در اولویت

علاوه بر رعایت قوانین، برنامه ریزی دقیق و توجه به جزئیات می تواند استرس سفر را برای شما و حیوان خانگی تان به حداقل برساند.

۶.۱. زمان بندی دقیق

• تماس با فرودگاه مبدأ و ایرلاین: حداقل ۲۴ تا ۴۸ ساعت قبل از سفر، با فرودگاه مبدأ و ایرلاین خود تماس بگیرید تا از آخرین وضعیت قوانین، ظرفیت ها و مشکلات احتمالی آگاه شوید.
• حضور در فرودگاه: به دلیل فرآیندهای پیچیده پذیرش حیوانات، لازم است حداقل ۳ ساعت قبل از پرواز خارجی و ۲ ساعت قبل از پرواز داخلی در فرودگاه حضور داشته باشید. این زمان به شما امکان می دهد تا کارهای اداری، بررسی مدارک و تحویل حیوان را بدون عجله انجام دهید.

۶.۲. آماده سازی حیوان

• غذای سبک: چند ساعت قبل از پرواز، یک وعده غذای سبک به حیوان خود بدهید. از دادن غذای سنگین یا مقدار زیاد آب قبل از پرواز خودداری کنید تا از مشکلات گوارشی جلوگیری شود.
• آب کافی: در قفس حیوان برای پروازهای بیش از ۲ ساعت، ظرف آب ثابت و پر از آب بگذارید. می توان از بطری های مخصوص آب که به درب قفس وصل می شوند استفاده کرد.
• مشاوره با دامپزشک در مورد آرامبخش: استفاده از آرامبخش برای حیوانات در طول پرواز بدون تجویز و نظارت دامپزشک اکیداً ممنوع و خطرناک است. دامپزشک با توجه به نژاد، سن و سلامت حیوان شما می تواند در مورد لزوم و نوع آرامبخش تصمیم بگیرد. در ارتفاعات بالا، برخی آرامبخش ها می توانند عوارض جانبی جدی داشته باشند.
• کوتاه کردن ناخن و نوک پرندگان: برای جلوگیری از آسیب به خود حیوان یا قفس، ناخن های سگ و گربه و نوک پرندگان را قبل از سفر کوتاه کنید.

۶.۳. شرایط جوی و زمان پرواز

دمای محیط در قسمت بار هواپیما هرچند کنترل می شود، اما دمای محیط فرودگاه و باند پرواز نیز مهم است:

• تابستان: در فصول گرم سال، بهتر است پروازهای شب یا صبح زود را انتخاب کنید که هوا خنک تر است و خطر گرمازدگی حیوان کاهش می یابد.
• زمستان: در فصول سرد سال، پروازهای طول روز با هوای ملایم تر مناسب تر هستند. ایرلاین ها ممکن است در دماهای بسیار بالا یا پایین، از پذیرش حیوانات خودداری کنند.

۶.۴. چالش های احتمالی

• استرس حیوان: علی رغم تمامی تمهیدات، برخی حیوانات ممکن است دچار استرس پرواز شوند. عادت دادن به قفس و وجود وسایل آشنا می تواند کمک کننده باشد.
• رد شدن درخواست: گاهی اوقات، حتی با رعایت تمامی قوانین، درخواست حمل حیوان ممکن است به دلیل نوع هواپیما (برخی هواپیماهای کوچک ظرفیت حمل حیوان در بار را ندارند)، محدودیت های ظرفیتی یا سایر ملاحظات فنی رد شود.

۶.۵. خدمات CIP فرودگاه امام خمینی

فرودگاه بین المللی امام خمینی (ره) خدمات CIP (Commercial Important Person) را برای مسافرانی که قصد حمل حیوان خانگی دارند، ارائه می دهد:

• این خدمات می تواند شامل کمک در مراحل پذیرش حیوان، ارائه اطلاعات لازم و هماهنگی های مربوطه باشد.
• توجه داشته باشید که استفاده از خدمات CIP به معنای تغییر در قوانین اصلی پذیرش حیوان نیست و تمامی مدارک و شرایط باید مانند سایر مسافران رعایت شود. این خدمات بیشتر برای راحتی و سرعت بخشیدن به فرآیندها است.

۷. قوانین ویژه کشورهای مقصد: آنچه باید قبل از سفر بدانید

قوانین ورود حیوانات خانگی از کشوری به کشور دیگر بسیار متفاوت است و عدم آگاهی از این قوانین می تواند منجر به قرنطینه طولانی مدت، بازگشت حیوان به کشور مبدأ یا حتی عواقب بدتر شود. تحقیق دقیق و کامل در مورد کشور مقصد، قبل از هر اقدامی ضروری است.

۷.۱. کشورهای با قوانین سخت گیرانه

• انگلیس، استرالیا، نیوزلند: این کشورها به دلیل موقعیت جغرافیایی و حفظ سلامت اکوسیستم خود، قوانین بسیار سخت گیرانه ای دارند. معمولاً نیاز به:
  • میکروچیپ
  • تست تیتر هاری با سطح آنتی بادی مشخص (پس از واکسیناسیون و با زمان بندی دقیق)
  • آزمایش های خون خاص برای سایر بیماری ها
  • دوره های قرنطینه اجباری (گاهی تا ۳ ماه) در مراکز مورد تأیید.
  • برخی نژادها ممکن است کلاً ممنوع الورود باشند.
• امارات متحده عربی (دبی، ابوظبی)، عمان: این کشورها معمولاً فقط از طریق کارگو (Cargo) اجازه ورود حیوان خانگی را می دهند و حمل همراه مسافر (AVIH) یا در کابین بسیار نادر است. نیاز به گواهی بهداشتی سازمان دامپزشکی و آزمایش هاری.
• آمریکای شمالی (کانادا، آمریکا): نیاز به میکروچیپ، واکسیناسیون هاری معتبر، گواهی سلامت دامپزشکی و در برخی موارد تأیید فرم اتحادیه اروپا توسط سازمان دامپزشکی کشور مبدأ. قوانین ایالت به ایالت یا استان به استان نیز متفاوت است.
• مالزی: نیاز به گواهی بهداشتی سازمان دامپزشکی و آزمایش هاری.
• ژاپن: قوانین بسیار پیچیده و طولانی مدت شامل میکروچیپ، دو نوبت واکسن هاری با فاصله زمانی مشخص، تست تیتر هاری و دوره انتظار ۶ ماهه پس از آن.

اهمیت تحقیق: برای اطمینان از صحت و به روز بودن اطلاعات، حتماً به وب سایت سفارت یا کنسولگری کشور مقصد و همچنین وب سایت سازمان دامپزشکی آن کشور مراجعه کنید. در صورت لزوم، با یک شرکت متخصص در زمینه حمل حیوانات به خارج از کشور مشورت کنید.

نتیجه گیری و توصیه های نهایی: یک سفر ایمن و خوشایند

سفر هوایی با حیوان خانگی، می تواند تجربه ای شیرین و به یادماندنی باشد، به شرطی که با آگاهی کامل و برنامه ریزی دقیق همراه شود. تمامی مسائل و نکات قوانین حمل حیوانات با هواپیما که در این مقاله به آن ها اشاره شد، برای تضمین سلامت و آرامش دوست پشمالوی شما و جلوگیری از هرگونه مشکل در طول مسیر، حیاتی هستند.

همواره به یاد داشته باشید که:

• برنامه ریزی زودهنگام را فراموش نکنید: حداقل چند ماه قبل از سفر، تمامی مراحل شامل تهیه مدارک، واکسیناسیون، تست های لازم و عادت دادن حیوان به قفس را آغاز کنید.
• با ایرلاین و دامپزشک خود در تماس باشید: قوانین دائماً در حال تغییر هستند. برای کسب آخرین اطلاعات و مشاوره های تخصصی، با ایرلاین مربوطه و دامپزشک معتمد خود مشورت کنید.
• سلامت و آسایش حیوان خانگی شما، اولویت اصلی است: تمامی تصمیمات و اقدامات شما باید بر مبنای حفظ آرامش و سلامتی حیوانتان باشد.

با رعایت این نکات، می توانید سفری ایمن و خوشایند را برای خود و حیوان خانگی تان رقم بزنید و لحظات خوبی را در کنار هم تجربه کنید.

سوالات متداول

حداقل سن مجاز حیوان برای حمل با هواپیما چقدر است؟

اکثر ایرلاین ها و کشورها حداقل سن ۱۰ تا ۱۲ هفته را برای حمل حیوانات خانگی تعیین می کنند. این محدودیت برای اطمینان از سلامت و توانایی حیوان برای تحمل استرس سفر است.

چند ساعت قبل از پرواز باید در فرودگاه باشیم؟

به دلیل فرآیندهای پیچیده پذیرش حیوانات، توصیه می شود حداقل ۳ ساعت قبل از پروازهای بین المللی و ۲ ساعت قبل از پروازهای داخلی در فرودگاه حاضر شوید.

قفس مناسب برای حمل حیوان با هواپیما چه ویژگی هایی دارد؟

قفس باید مطابق با استانداردهای IATA باشد؛ یعنی حیوان بتواند به راحتی در آن بایستد، بچرخد و دراز بکشد. دارای تهویه مناسب از حداقل سه طرف، ساخته شده از مواد محکم، دارای قفل مطمئن، بدون چرخ یا با چرخ های قابل جدا شدن و دارای مخازن آب و غذای ثابت و قابل دسترسی از بیرون باشد.

آیا بردن گربه/سگ به داخل کابین هواپیما امکان پذیر است؟

در ایرلاین های داخلی ایران این امکان وجود ندارد. در ایرلاین های خارجی مانند ترکیش، تحت شرایط بسیار خاصی از جمله محدودیت وزن (معمولاً تا ۸ کیلوگرم با باکس)، ابعاد مشخص قفس و سن حیوان، امکان پذیر است. حتماً قبل از سفر با ایرلاین مربوطه تماس بگیرید.

هزینه حمل حیوانات با هواپیما چگونه محاسبه می شود؟

هزینه بر اساس وزن حیوان و قفس محاسبه شده و به عنوان اضافه بار در نظر گرفته می شود. برای پرندگان (وزن پرنده + قفس) ضربدر ۴ و برای حیوانات اهلی (وزن حیوان + قفس) ضربدر ۲ می شود. این عدد در نرخ اضافه بار ایرلاین ضرب شده و هزینه های کارگزاری نیز به آن اضافه می گردد.

کدام ایرلاین های داخلی اجازه حمل حیوانات را می دهند؟

تمامی ایرلاین های داخلی ایران (مانند ماهان، ایران ایر، آسمان و…) امکان حمل حیوانات را از طریق قسمت بار (AVIH یا کارگو) فراهم می کنند، اما حمل در کابین ممنوع است. ماهان در زمینه کارگو حیوانات فعال تر است.

پاسپورت حیوان خانگی چیست و چرا لازم است؟

پاسپورت حیوان خانگی (پت پاسپورت) سندی است که حاوی اطلاعات هویتی، نژادی، سنی، سوابق واکسیناسیون (به ویژه هاری)، شماره میکروچیپ و تاریخچه درمانی حیوان است. این مدرک برای شناسایی بین المللی حیوان و تأیید سلامت آن برای ورود به کشورهای دیگر الزامی است.

آیا آرامبخش برای حیوان در طول پرواز توصیه می شود؟

استفاده از آرامبخش برای حیوانات در طول پرواز بدون تجویز و نظارت دامپزشک اکیداً ممنوع و خطرناک است. عوارض جانبی آرامبخش ها در ارتفاع بالا می تواند جدی باشد. در صورت لزوم، فقط با مشاوره دامپزشک عمل کنید.